پایگاه خبری تحلیلی افق تحلیل آنلاین:
با آموزش بازیگری کودک فرزنداتنان اهرم‌های بازیگری را به دست میگیرند
اگر بازیگری که با شما همکاری می‌کند، به شما بگوید کاری که انجام می‌دهید نشان دادن است، منظورش این است که شما تظاهر می‌کنید، و این بد ترین چیزی است که هر فردی می‌تواند بگوید.
برای شرکت در آموزش بازیگری کودک بارانا کلیک کنید.
صد سال پیش تماشاچیان بیش از امروز تمایل به پذیرش حیله‌گری و فریب خوردن داشتند.
فعلی که مردم آن موقع برای تشریح کاری که بایگران انجام می‌دادند استفاده می‌کردند، “بازی کردن” بود.
این روز‌ها ما طالب تصنع نیستیم، به دنبال واقع گرایی هستیم، و اگر تماشاچی فکر کند که شما بازی می‌کنید، این یعنی شما او را شکست داده‌اید. باید بیاموزید کنشها را اجرا کنید، چون اگر شما کنشی را اجرا کنید، بلاخره یک کاری کرده‌اید. قرار نیست چیزی را نشان دهید، قرار است که آن را انجام دهید.
بازیگری، در واقع مطالعه و برسی کنش‌هاست.
نحوه صحیح خواندن نمایشنامه یا فیلمنامه برای یک بازیگر
زمانی که متنی را ( چه فیلمنامه و چه نمایشنامه) مطالعه می‌کنیم، سعی داریم دریابیم که متن چه کنشهایی را از ما انتظار دارد. زمانی که این کنشها را اجرا می‌کنی- چه آن کنش
” تدریس کردن” باشد و یا ” یادگرفتن” یا ” فرار کردن” یا ” نیایش کردن” یا ” گدایی کردن- ما طبیعت کنش را به تماشاچی منتقل می‌کنیم.
اگر این کنشها را به درستی انجام دهیم، نباید در مورد ” بازیگری” نگرانی‌ای داشته باشیم. و اگر همه چیز را درست انجام دهیم دیگر نیازی نیست که نگران مصنوعی بودن کارمان باشیم .
بنابر این همه چیز در ” بازیگری” در مرحله اول از خواندن متن و یافتن کنشها آغاز می‌شود. در مرحله بعدی باید مطالعه را درباره کنشها شروع کرد و برسی کنیم که هر کدام از این کنشها به شکلی انجام می‌پذیرند.
اهرم‌های کنترل
بگذارید حتی از واژه بازیگری استفادده نکنیم. بیایید با صحبت در مورد ( اهرم کنترل) آغاز کنیم. زمانی که اهرم کنترلی را به کار می‌برید، طبیعت هر کاری را انجام می‌دهید تغییر می‌دهد. طبیعت شما را وادار می‌کند که در مسیر مشخصی بازی کنید.
به طور مثل شما نمی‌توانید نقش یک ادم “پیر” را بازی کنید. نمی‌توانید نقش یک آدم “جوان” را بازی کنید. اما می‌توانید اهرم‌های کنترل فیزیکی را پیدا کنید که شما را پیر یا جوان جلوه دهند.
یک تمرین ساده:
روی پاشنه خود فشار بیاورید، سپس یک جفت عینک به چشم بزنید و با دقت به آن‌ها نگاه کنید.
این تمرین بلافاصله به شما ظاهر یک آدم پیر را می‌دهد. با این وجود، پیش از آن که آن را روی صحنه اجرا کنید، باید نحوه ی فشار بر روی پاشنه‌هایتان را درک کنید و این که چه اثراتی روی بقیه اعضای دیگر بدنتان می‌گذارد. همچنین باید این موضوع را درک کنید که این فشار چطور وضعیت بدنتان را کنترل می‌کند و چه تاثیری روی حرکت بدنتان می‌گذارد.
شما به عنوان بازیگر باید در مورد بدنتان بسیارآگاه باشید. باید به لحاظ عضلانی در کارتان راحت باشید و هیچ انقباض بی موردی در قسمت‌های مختلف بدنتان نداشته باشید.
باید به خاطر بسپارید که چه عضلاتی کنشهایی را که اجرا می‌کنید، کنترل می‌کنند. همچنین مهم است که یاد بگیرید هر کنشی چقدر به کار عضلات نیاز دارد.
مثلاً اگر کنده‌ی درختی را بلند کنید و آن را در دستانتان نگه‌دارید، از مجموعه‌ی ماهیچه‌های متفاوتی استفاده می‌کنید. این کار به عضلات مشخصی در دستانتان، مچ‌هایتان، بازوهایتان و شانه‌هایتان نیاز دارد. شما باید به خاطر بسپارید که از چه عضلاتی استفاده می‌کنیدو این کنش به چه مقدار تلاش نیاز دارد؛ بدیهی است که نسبت به صندلی فلزی به تلاش بیشتری نیاز دارد.
شما باید این عمل را با کنده‌ی واقعی با انداره‌ی کافی انجام دهید تا بتوانیدیک کنده‌ی درخت خیالی را بلند کنید.
بازیگران در هنگام تمرین و اغلب حتی در زمان اجرا، خودشان را در موقعیت‌هایی پیدا می‌کنند که نیمی واقعی و نیمی خیالی هستند. این‌جا است که حافظه‌ی عضلانی کاربرد بسیار بالایی خواهد داشت.
با کنترل فیزیکی به بدنتتان اجازه می‌دهید تا روش‌هایی را برای حرکت کردن تعیین کند. اگر روی چیزی که بدنتان به شما می‌گوید تمرکز کنید، کاری را انجام می‌دهید که درست است. شما بازی نمی‌کنید. نشان نمی‌دهید، هیچ چیزی را تقلید نمی‌کنید.
خدمتکار پیر در نمایش ” باغ آلبالو” چخوف با کمری خمیده راه می‌رود. بازیگری که آن نقش را بازی می‌کند، باید همه چیز را درباره کمربداند، این که چطور و تحت چه شرایطی چنین اتفاقی افتاده است. برای اصلاح این آسیب دیدگی باید مراحلی طی شود و او باید آن ها را بشناسد. بازیگر همواره باید به نحوه و شکل حرکت‌‌هایش توجه کافی و زیادی داشته باشد و آن را تمرین کند. سرانجام او می‌آموزد با ناتوانی‌اش کار و زندگی کند. زمانی که کتش را بر تن می‌کند باید مراقب باشد. او به این مراقبت مقید شده است.
بیایید برای کار بر روی اهرم‌های کنترل فیزیکی، موضوع ساده‌ای را انتخاب کنیم، یک زنوی گرفته. ما می‌بینیم که چطور یک زانوی گرفته روی راه رفتن و نشتن ما و در کل کار‌های روزه ما تاثیر می‌گزارد. این تمرین ساده را انجام دهید و ببینید آیا می‌توانید آن را جزء جدایی ناپذیر کار روزمره‌تان بدانید و برای یک ساعت، یک عصر و برای یک روز با آن سر کیند. ببنید آیا می‌توانید با آن زندگی کنید. یعنی این که می‌توانید با آن دوش بگیرید، از پله‌ها بالا بروید و با آن بخوابید. اگر نمی‌توانید با این کنترل برای دست کم چند ساعت در روز زندگی کنید یا اگر این کنترل شما را خسته وکوفته می‌کند، نمی‌توانید با آن روی صحنه ظاهر شوید.
نکته مهمی که در این تمرین برای به خاطر سپردن و انجام این تمرین باید یادتان باشد این است که؛ این کنترل و تمرین را باید به گونه‌ای انجام دهید که عادی جلوه کند. به گونه‌ای تمرین زانو گرفتگی را باید انجام دهید که معمولی باشد زیرا کسی که دارای این درد است، این مشکل را بخش مکل زندگی‌اش قلمداد می‌کند و یاد گرفته که با این درد زندگی کند و نمی‌خواهد که کسی متوجه درد او شود.
نکته پایانی:
این تمارین و نکات برای حرکات فیزیکی و بدنی بود، در ادامه این مقالات با ما همراه باشید تا درباره بخش‌های دیگر نیز مطالبی را با شما به اشتراک بگذاریم. و همچنین ما را در جریان نظرات و پیشنهادات خودتان قرار دهید. در صورتی که به دنبال آموزش بازیگری کودک هستید به سراغ آموزشگاه بازیگری بارانا بروید. در این دوره استعدادهای کودک شما کشف و تمرین داده می‌شود. همچنین در صورت با استعداد بودن و مداوم تمرین کردن کودکتان، آموزشگاه بارانا این قدرت را دارد تا فرزندتان را به پروژه‌های برتر سینما و تلوزیون معرفی کرده تا دوران حرفه‌ای بازیگری او شروع شود. به همین دلایل، آموزشگاه بازیگری کودک بارانا بهترین آموزشگاه است.
